Thuis hebben we de Mariakalender hangen. Elke dag een blaadje. Niet in de eerste plaats voor Maria, wel voor het dagelijkse “nadenkertje”. Een paar weken geleden las ik het volgende, heel treffende rijmpje:

‘Er was eens een kaasboer in Gouda,
Die liep om de tafel zijn vrouw na.
Maar zij riep heel vief:
“Alles is relatief,
Als ik iets harder loop, zit ik jou na!”

Ik denk dat het belangrijk is om te kunnen relativeren, de betrekkelijkheid ergens van in te zien. Een voorbeeld: 
Ik krijg nogal eens de vraag waarom er in ons Shantykoor vrouwen meezingen. Het is immers iets voor stoere zeemannen, met ruige en niet altijd kuise liederen? Mijn meest afdoende antwoord hierop is dat we toch in een geëmancipeerde samenleving leven, een brandweerman kan een brandweervrouw zijn, zo ook kan een zeeman een zeevrouw zijn. En dat ruige en niet kuise: alleen weggelegd voor mannen? Forget it!
Wij zingen als gemengde groep de liedjes over de zee, de ene keer staat het meisje op de kade, de andere keer de jongen op het schip. Maar allemaal zijn we begaan met datgene wat het zoute water aan goeds en aan ellende teweeg kan brengen. En dat gaat met mannen en vrouwen samen toch uitstekend?
Het herinnert me wel aan de tijd dat ik in het zuiden begon te dirigeren, zo’n 25 à 30 jaar geleden. Ik kwam terecht bij een Limburgse fanfare. Allereerst al moest de plaatselijke pastoor (als geestelijk adviseur) toestemming geven dat ik als dirigent werd aangesteld, vanwege mijn toch iets andere religieuze achtergrond. Maar, ik werd toegelaten. Wat schetste mijn verbazing dat in het korps vrijwel alleen mannen meespeelden, op een enkel jong meisje na. Getrouwde en volwassen vrouwen spelen op een blaasinstrument? Uit den boze. Enkele weken geleden bezocht ik het Peeltoernooi, een “wedstrijd” voor orkesten uit het Brabantse en Limburgse Peelgebied. Nieuwsgierig was ik hoe het mijn vroegere fanfare verging. Wat schetste mijn verbazing toen ik in het korps zeker tweederde aan vrouwen aantrof? (En die ook nog de sterren uit de hemel speelden!)
Ik wil maar zeggen: het is allemaal maar betrekkelijk, doe je dingen met plezier en maak je niet te druk over allerlei regeltjes en tradities! Relativeer!

Kapitein Luuk
Juli 2010