Na mijn studies aan de conservatoria in Groningen en Leeuwarden ben ik een jaar of tien werkzaam geweest binnen het muziekonderwijs in het noorden des lands. Daar heb ik ook een groot aantal koren en korpsen gedirigeerd. Al op mijn 17e stond ik voor een koor!

In 1979 "emigreerde" ik naar Deurne. Werkzaam bij de streekmuziekschool Aaltje Noordewier. Aanvankelijk als adjunct, al gauw daarna als directeur. Door dit werk moest ik mijn dirigentschappen in de avonduren reduceren, maar ik ben daar altijd mee doorgegaan. Ik leidde o.a. korpsen in het Limburgse, met de spannende concoursen die in dat wereldje thuis horen. Ook de koren bleven mijn aandacht houden, zo was ik 11 jaar dirigent van Animato-Zeilberg. Tien jaar geleden nam ik afscheid van mijn dirigentenbestaan, ik vond het mooi geweest en rond 2000 moest ik bovendien om fysieke redenen afhaken op de arbeidsmarkt. 

Ik ben toen weer gaan studeren, zij het totaal iets anders: natuurgeneeswijzen, gebaseerd op de Oosterse geneeskunst. Verschillende technieken en vaardigheden, veel theorie, veel praktijk.

In 2000 startte ik, op bescheiden basis, een praktijk aan huis, BodyMindCare. Deze praktijk is inmiddels uitgegroeid tot een bloeiende onderneming. Samen met mijn vrouw hebben we intussen een grote cliëntenkring. Mensen komen overal vandaan voor klachten-, preventieve- en ontspannende behandelingen en voedingsadviezen. (www.bodymindcare.nl).

Ook de muziek, mijn professie, ben ik niet vergeten. Bijna wekelijks bespeel ik op zondag het orgel tijdens de diensten van de Protestantse gemeente Gemert-Boekel. Daarnaast ben ik actief in de patersgroep Herzelen, dat vorig jaar zijn 12-jarig jubileum vierde. Een club die bij toeval ontstond, maar inmiddels toch een begrip is geworden in deze regio (CD’s zijn te koop!). 
Ik heb in mijn leven heel veel muziek gemaakt. De afgelopen jaren was ik zanger in het Brabantkoor, een semi-professioneel koor. Met optredens in het Brabantse, maar ook o.a. in De Doelen in Rotterdam en het Concertgebouw in Amsterdam . In mijn studententijd was ik trompettist in het Nationaal Jeugdorkest, met tournees naar verschillende landen. Waar blijft de tijd? Ik zou er een boek over kunnen schrijven. Samen met mijn vrouw Margriet (die een full-time baan aan de HAS in Den Bosch heeft) woon ik aan de Smientweg in Heusden, heerlijk in het 

buitengebied. Met veel ruimte, veel dieren en dus…… veel werk. Daarnaast huisman: koken, boodschappen doen en ga maar door. Een beroep op zich, echt waar. Heb ik nooit beseft, altijd stond het eten ’s avonds voor me klaar. Als je dat dan zelf doet, kom je er achter dat huisvrouwen zeer creatief moeten zijn, veel inschattingsvermogen moeten hebben en eigenlijk nooit vrij zijn.

En toen was er het Shantykoor. Ik had er al van gelezen in de krant, maar het kwam nooit bij mij op dat ik daar iets mee zou gaan doen. Met die muziek heb ik nooit zo’n binding gehad.

Maar ik werd gepolst, door het huidige bestuur. In eerste instantie was het voor mij nee, met als voornaamste reden toch mijn fysieke beperkingen. Toch ging ik na enig aandringen overstag. Onder het mom van: “ik help jullie wel op weg”. In die fase zit ik nog steeds, maar,….. ik begin het steeds leuker te vinden. Vooral het enthousiasme over en weer werkt zeer aanstekelijk. Ineens: Vader Abraham, De Klok van Arnemuiden, en Ameland. Wat kan je leven toch wendingen maken, wie had dit ooit gedacht!

Ik hoop het nog een tijd vol te houden, maar pin me d’r niet op vast!

Luuk Jonkers, Heusden